Мосолманлыҡ нисек үлсәнә?
     Күңелдәребеҙҙе Иман, Ислам нуры менән нурландырған, изге динебеҙгә мөхәббәт уятҡан, Аллаһыны бар, бер, хаҡ тип аңлатҡан, Ер йөҙөнә рәхмәт өсөн ебәрелгән хөрмәтле Пәйғәмбәребеҙ Мөхәммәд Мостафа ﷺ дең изге ғәмәлдәрен түкмәй-сәсмәй беҙгә килтереп еткергән ғалим-ғөләмәгә, остаз, мөғәллим-мөғәллимдәребеҙгә Аллаһының сикһеҙ рәхмәте һәм мәрхәмәте насип булһа ине.
     Беҙҙең һәр беребеҙгә Иманлы булып донъяға килгәндән һуң да Аллаһының беҙгә аманат иткән изге байлығынан айырылмайынса, түгелмәй-сәселмәй, аҙашмай-һаташмай, Аллаһының һүҙе булған Ҡөръән Кәримгә һыйынырға, Пәйғәмбәребеҙ сөннәте-хәҙистәрен аңлап, белеп, ҡушҡандарын үтәп, тыйғандарынан тыйылып йәшәүҙәребеҙ насип булһа ине. тулыһынса ошонда уҡығыҙ...

                                     Ғөшөр саҙаҡаһын биреү бәрәкәтте арттыра
     Аллаһы Тәғәлә Ҡөръәни Кәримдә: «Ер-күктәрҙе һәм улар араһында булған бөтә нәмәләрҙе әҙәм балаһына хеҙмәт итәр өсөн яраттым», — тип әйтә. Көҙ көнө күбебеҙ Раббыбыҙ биргән ошо ерҙән, йәғни баҡсаларабыҙҙан мул итеп уңыш ала. Ислам дине ҡанундары буйынса, беҙ көҙгө ниғмәттәрҙән арабыҙҙағы мохтаж кешеләргә өлөш сығарырға, йәғни ғөшөр саҙаҡаһы бирергә тейеш.
     Мәғлүм булғанса, Ислам динендә зәкәт мәсьәләһе ҡуйылған, йәғни кеше бер йыл үткән һайын байлығының ҡырҡтан бер өлөшөн мохтаждарға, фәҡирҙәргә бирергә бурыслы. Зәкәт биреү ваҡыты мосолман календаре буйынса һанап сығарыла, сөнки унда йыл бер нисә көнгә күсеп бара. Әйтәйек, кеше зәҡәт малын Рамаҙан айында бирә башлаған һәм, бер йыл үткәс, байлығы кәмемәгән икән, тимәк, ул икенсе Рамаҙан айы еткәндә йәнә зәкәт сығарырға тейеш. Зәкәт — Ислам динендәге биш бағананың береһе. Пәйғәмбәребеҙ Мөхәммәд ﷺ: «Ислам диненең биш нигеҙе бар. Шуларҙың береһе — зәкәт», — тип әйткән. Зәкәтте беҙ Ҡөръәни Кәримдә әйтелгән төркөмдәргә — меҫкендәр, фәҡирҙәр, йәтимдәр, әжәт, бурысҡа батҡан, ҡоллоҡҡа эләккән кешеләргә бирәбеҙ. Ғөмүмән, зәкәт, фитыр саҙаҡаһы, ҡорбан салыу йәки ғөшөр булһын, Аллаһы Тәғәлә быларҙы байҙар меҫкендәрҙе, йәтимдәрҙе, мохтаждарҙы, фәҡирҙәрҙе һ.б. онотмаһын өсөн яратҡан. Икенсенән, кеше әлеге ғәмәлдәрҙе Аллаһы Тәғәләгә рәхмәт белдереү йөҙөнән ҡыла. Аллаһы Тәғәлә әҙәм балаһы «мин малды үҙем таптым, үҙем эшләнем», тип тәкәбберләнеп ҡалырмы, йә иһә «күпме көс түктем, сәбәп ҡылдым, кәсеп иттем, ләкин быны биреүсе Аллаһы Тәғәлә», тип, шуны аңлап, мохтаждарға өлөш сығарырмы тип һынай. Аллаһы Тәғәлә: «Бөтә малығыҙҙы миңә бирегеҙ», — тиһә, шулай эшләр инек. Әлбиттә, бирмәй ҡалыусылар ҙа булыр. Ләкин бындай осраҡта ул кеше гонаһлы һанала. Аллаһы Тәғәлә беҙҙән шул тиклем ҙур фиҙаҡәрлек талап итмәй, билдәле. Әммә ғөшөр саҙаҡаһы – фарыз ғәмәл. тулыһынса ошонда уҡығыҙ...