Иманлы тормошҡа барыу юлдары

Иманлы тормош

Иманлы тормошҡа барыу юлдары
Пәйғәмбәребеҙ әйткән: «Йә ғалим, йә ғилем алыусы, йә ғалимдар һүҙенә ҡолаҡ һалыусы һәм күңелеңдә уларға ҡарата һөйөү йөрөтә белеүсе бул, бишенсеһе була күрмә — һәләк булырһың», — тигән.
Бишенсеһе, тимәк, ғалим йәки ғилем алыусы дәрәжәһенә күтәрелә лә алмаған, ғалимдар һүҙенә ҡолаҡ та һалмаған, күңелендә уларға ҡарата һөйөү әҫәре лә булмаған кеше.
Уның юлдашы ла, серҙәше лә — шайтан.
«Ихлас мөьминдәргә иблистең ихтыяры булманы. Иманды шикләнеп кенә ҡабул иткән, әхирәт тормошона ышаныр-ышанмаҫ ҡына йөрөгәндәрҙе хаҡ мөъминдәрҙән айырып алыу өсөн Беҙ уларҙы шайтан ҡотҡоһо менән һынаныҡ», — ти Ҡөрьән.
«Сәба» (Сәбә) сүрәһе, 21-се аят
Читать далее →

Иманға килеү өсөн теләк кәрәк

Иманға теләк

Иманға килеү өсөн теләк кәрәк
Ҡөрьән өйрәтә: «Сәфәрҙәрҙә йөрөп ҡарағыҙ. Аллаһ хөкөмдәрен кире ҡаҡҡандар менән нимә булып бөткәнен дә күрмәй ҡалмаҫһығыҙ», — ти
Ән-Нәхл (Бал ҡорттары) сүрәһе, 36 –сы аят
Бәндә ул – Ерҙең үҙе кеүек: яҡтылыҡты ҡояштан ала, ҡараңғылыҡ — уның үҙ шәүләһе. Бер кешене лә Аллаһ аҙашыу юлына төшөргә мәжбүр итмәй, аҙашыу юлын ул үҙе таба. Аллаһ беҙҙе тура юлдан алып бара, юлдан тайып төшкәндәр — үҙебеҙ.
Тағы ла өйрәтә Ҡөрьән: «Һәр халыҡҡа Беҙ шәриғәт хөкөмдәренең айырым тәртибен эшләп бирҙек. Был хөкөмдәрҙе улар үтәп тора, һәр кем үҙ динен тота. Шуға ла башҡа диндәге кешеләр Ислам хаҡында һинең менән тартышмаһындар. Уны Аллаһ ихтыярына ҡалдырһындар», — ти. Читать далее →

Васыятнамә

Шәфҡәт итәм, тигән хаҡ пәйғәмбәр, васыятһыҙ үлеп киткәнгә,
Васыятым һеҙгә яҙып китәм, шәфҡәтемдән өмөт иткәнгә.
Бисмилләһи, тиеп, мин башлайым ошбу
мөнәжәттең баштарын,
Тағәт ҡоллоҡ һис бер ҡыла алманым, әхирәттә
инде нишләрмен.
Ҡартайҙым бит инде, күҙем күрмәй,
ҡолаҡтарым дәхи ишетмәй,

Читать далее →

Ҡәберстанға кергәндә уҡылған доға

Ҡәберҙәге доға

Ҡәберстанға кергәндә уҡылған доға
Ҡәберҙәрҙе зыярат итеү — тормошобоҙҙың бер өлөшөлөр. Үлемдең ҡасан һәм нисек килеүен беҙ белмәйбеҙ. Яҡын дуҫыбыҙҙы йә туғаныбыҙҙы юғалтыуыбыҙ мөмкин. Үлемде һәр ҡайһыбыҙ ҙа әҙерлек менән көтөп торорға тейешбеҙ. Иртән эшкә китеп, кисен өйгә һау-сәләмәт ҡайтыуыбыҙға ышаныс юҡ. Әгәр уйлап ҡараһаҡ, дуҫтарыбыҙҙың күбеһе ер өҫтөндә түгел, ер, тупраҡ аҫтында икән инде. Улар беҙҙән хәйер-фәтихә өмөт итәләр.
Ҡәберҙәрҙе зыярат иткәндә «Йәсин», «Тәбәрак»; «Ихлас», «Фәләҡ», «Нәс» һәм «Фәтихә» сүрәләре уҡыла. Был доғаларҙы башҡа кеше түгел, доға ҡылырға килгән кеше үҙе уҡыһа, хәйерлерәк. Пәйғәмбәребеҙ ғәләйһиссәләм ҡәберҙәрҙе зыярат иткәндә түбәндәге доғаны уҡыған: «Әссәләму ғәләйкум йә әһләл-ҡубур, йәғфируллаһ ләнәә үә ләкүм, әнтүм сәләфунә үә нәхнү бил-әҫәр».

Читать далее →

Һәүел намаҙы

Берәй мосолмандың вафаты хаҡында хәбәрҙе ишеткәс, шул көндә, аҡшам намаҙын уҡығандан һуң, һәүел намаҙы үтәлә. Ике рәҡәғәт итеп уҡыла һәм сауабы мәрхүмдең рухына бағышлана. Намаҙ уҡыған кеше: «Ошо намаҙымдың сауабын фәлән кешенең (мәрхүмдең исеме атала) әсәһенең йәки атаһының исеме мәғлүм булһа, фәлән улы фәләңдең рухына бағышлайым», — тип әйтеү кәрәк.

Әүуәбин намаҙы

Тәүбә һүҙе мәғәнәһе менән бер үк, тиергә, мөмкин был намаҙҙың исемен. Русса, мәҫәлән, кающийся, тип тәржемә ителә. Гонаһын, берәй ғәйебен ярлыҡатыу теләге менән уҡый уны кеше.
Был намаҙ ҡояш байығас уҡыла. Ишраҡ, ҙуха намаҙҙары кеүек үк, ике, дүрт, алты, һигеҙ рәҡәғәт итеп үтәлә.
Көндәлек тормошта белеп йәки белмәҫтән (абайламаҫтан), әллә күпме гонаһ ҡылып ҡуйыуыбыҙ бик ихтимал. Шул гонаһтарҙан ваҡытында арына барыу хәйерле. Сөнки ваҡ (бәләкәй) гонаһтарыбыҙ ҙа, йыйылып китеп, оло гонаһ кеүек ауырайыуы ихтимал.
Гонаһтарҙан пакланыу, таҙарыныу, арыныу өсөн биш ваҡыт намаҙ үтәйбеҙ. Шул намаҙҙарға нәфелдәрен өҫтәйбеҙ. Сөнки, махсус нәфел намаҙҙарың уҡып, бәндәселек менән ҡылған гонаһтарҙан арынырға сәбәп ҡылабыҙ.
Әүүәбин намаҙында йөҙ сауап бар. Аллаһы Тәғәлә шуларҙың етмеш бишен — ахирәттә, егерме бишен донъялыҡта бирә. Әүүәбин намаҙын дауамлы рәүештә уҡыусылар Ҡиәмәт көнөндә бер ниндәй ҡыйынлыҡ күрмәйәсәк.
Аллаһ, ғибәҙәттәребеҙҙең һәр ҡайһыһын ҡабул итһә икән, гонаһтарыбыҙҙан арынырға мөмкинлек алһаҡ, сәбәп ҡылһаҡ ине.

Дин хөкөмдәренән ғибрәтле һабаҡтар

Ғибрәтле һабаҡтар (йәҡин)

Дин хөкөмдәренән ғибрәтле һабаҡтар
Ҡөрьән өйрәтә: «Кем дә кем тура юл менән бара икән, тапҡан юлы — үҙе өсөн файҙа; кем дә кем хаҡ юлдан яҙып, аҙашып ҡала икән, үҙенә зыян килтереү өсөн аҙаша. Кешегә тейешле булған йөктө бер кем дә күтәреп йөрөмәй, һәм Беҙ бойорғандарыбыҙҙа һәм тыйғандарыбыҙҙы аңлатып биреү өсөн алдан илселәр ебәрмәй тороп бер ҡасан да, бер кемде лә язаға тартманыҡ.
Ҡылған гонаһтары өсөн «ниндәй ҙә булһа бер ауыл халҡын һәләк итергә теләгән саҡтарыбыҙҙа ла Беҙҙең ихтыярыбыҙ менән уларҙың дингә килмәгән байҙары аҙғынлыҡҡа, иманһыҙлыҡҡа бирелде, унан маңлайына яҙылғандары алдына килеп баҫты һәм Беҙ уларҙың береһен дә ҡалдырмай һәләк иттек.
Нух ҡәүеменән һуң күпме халыҡтарҙы юҡҡа сығарҙыҡ. Уларҙы Аллаһ үҙе генә белә. Ҡолдары ҡылған гонаһ эштәрҙе лә үҙе күреп тора», — ти.
«Әл-Исра» (Төндә күсереү) сүрәһе, 15— 17-се аяттар

Читать далее →

Хәҙистәр, хәҙистәргә шәрехтәр

Хәҙистәр

Хәҙистәр, хәҙистәргә шәрехтәр
«Иманлы кешенең хәленә иҫең-аҡылың китер! — тигән пәйғәмбәр, ғәләйһис-сәләм, — Уның хәл-әхүәлендәге бөтә нәмә — игелек. Нимә булһа ла бер нәмә уны һөйөндөрһә, Аллаһы Тәғәләгә шөкөр итә, рәхмәт әйтә белә. Әйтә белгәндәре уның өсөн — игелек; ҡайғы-хәсрәт килһә, сабыр итә. Сабыр итеүҙәре лә уның өсөн — игелек. Бындай тормош иманлы бәндәнән башҡа бер кемгә лә бирелмәй», ти.
Пәйғәмбәребеҙ тағы ла әйткән: «Көслө тетрәнеүҙәр булған ваҡытта сабырлыҡтан да кәрәклерәк нәмә юҡ», тигән.
Беҙҙең заманда кешеләр мохтажлыҡ кисергән иң ҙур нәмә — сабырлыҡ. Донъя көткәндә самалыһы — сабырлыҡ, бәлә килгән ваҡыттарҙа бәндәне иң беренсе булып ташлап киткәне — сабырлыҡ, дуҫ-дошман араһындағы мөнәсәбәттәрҙә ҡытлыҡҡа эйләнгәне лә — сабырлыҡ.

Читать далее →

40 һаны өҫтөнлөктәре

40 һаны

40 һаны өҫтөнлөктәре
«Тур тауында ғибәҙәттә тороу өсөн Мусаға Беҙ 30 төн бирҙек, аҙаҡ уға тағы ла унды өҫтәнек. Аллаһ тәғәйенләгән ваҡыт 40 төн булды. Ҡәрҙәше Һарунға Муса әйтте:
— Халҡыбыҙ араһында минең урынға етәксе булып ҡалаһың. Уларҙы тура юлға өгөтлә, юлдан яҙғандарға эйәрмә», — тине.
«Әл-Әғрәф» (Кәртәләр) сүрәһе, 142-се
Ун төндө өҫтәп ҡуйыуҙың мәғәнәһен Исраил балаларын һынау өсөн тип аңларға кәрәк, тигән имам Бәкер. Пәйғәмбәргә 40 көн һәм 40 төн ваҡыт бирелһә лә аяттарҙа 40 төн тураһында ғына һүҙ бара. Сәбәб бәлки, ғибәҙәттәрҙең төндә үтәлеүе, доғаларҙың төндә ҡылыныуы менән аңлатылалыр. Боронғо календарҙа ваҡыт ай ҡалҡыуына ҡарап иҫәпләнә торған була, ә ай, ғәҙәттә, төндәрҙә генә ҡалҡа, төндәр һанына ҡарап көндәр билдәләнә.

Читать далее →

Юлбаҫарҙан — әмиргә

Юлбаҫарҙан — әмиргә
(Ғибрәтле хикәйәт)

Джафар ибн Рабиға тигән берәү бөтә Йәмәмә халҡын тетрәтеп торған юлбаҫар ине. Бер ваҡыт юлда йәшеренеп ятҡан юлбаҫарҙар бер ҡартты эләктереп алдылар ҙа Рабиға хозурына алып килделәр:
— Ҡайҙа китеп барыуың? — тине юлбаҫар.
— Бынан яҡында ғына Ләйс ибн Ғәли исемле бер дәрүиш йәшәй, шуға ашарға алып барам, — тине ҡарт.
Джафарҙа дәрүиш менән осрашыу теләге тыуҙы. Ҡарт менән бергә уның эргәһенә китте.
— Мин һине күптән көтә инем, Джафар ибн Рабиға, — тине Ләйс юлбаҫарҙы ҡаршы алып.
— Мине ҡайҙан беләһең?
— Миндә һинең кеүек бер юлбаҫар инем, — тине Ләйс, хәл-әхүәлдәрен һөйләне. Читать далее →