Васыятнамә
Шәфҡәт итәм, тигән хаҡ пәйғәмбәр, васыятһыҙ үлеп киткәнгә,
Васыятым һеҙгә яҙып китәм, шәфҡәтемдән өмөт иткәнгә.
Бисмилләһи, тиеп, мин башлайым ошбу
мөнәжәттең баштарын,
Тағәт ҡоллоҡ һис бер ҡыла алманым, әхирәттә
инде нишләрмен.
Ҡартайҙым бит инде, күҙем күрмәй,
ҡолаҡтарым дәхи ишетмәй,
Ожмахыңа, Аллам, үҙең керет, тамуғыңа,
Аллам, төшөрмә.
Яманлыҡты артҡа мин ташланым, бисмилләһи
менән башланым,
Минең күргәндәрҙе һис кем күрмәҫ, ни күрмәне
ғәзиз баштарым,
Һуҙылып ятып бер көн, әй, үлербеҙ, еңһеҙ генә
күлдәк кейербеҙ,
Шул сифаттар менән тар ләхеттә ни тип әйтеп яуап бирербеҙ.
Нурлы ғына йөҙөм һулып ағыр ҡараңғыла,
ҡәбер гүрендә.
Әхирәттә Аллам иман бирһә, ултырырбыҙ йәннәт түрендә
Риза булып, беҙләр, әй, ҡолоңдан әхирәттә үткәр иманды.
Әхирәттә мәүләм мөйәссәр ҡыл камил сифат
менән ликанды,
Тар ләхеткәйҙәрҙең эстәрендә людарыһыу соалын һорағанда,
Әҙер яуаптарын телгә һалып, насир носратыңды бир, Аллаһ.
Ғәрәсәттә ғәмәл уҡылғанда, хижил итмә, хата таптырып,
Ҡылыстан да үткен сиратыңдан фарман үткәр,
Аллам, саптырып.
Ергә лә генә ҡарама, күккә ҡара, күк йондоҙо —
ерҙең сырағы,
Әхирәттә иман бирһә, ҡаршы килер ожмах борағы.
Ерҙең һауаһына сыҙай алмай, менеп китәм бейек үңергә,
Уйланиһәм, ожодуб кисә кеүек, ғәжәп итәм үткән ғүмергә.
Ап-аҡ ҡына ап-аҡ ағунаның оялары була өлтөктә.
Тағат ҡоллоҡ һис бер ҡыла алманым, ғүмерҙәрем
үтте этлектә.
Мәгәр үлгәнемде, ишетһәгеҙ, эшегеҙҙе ҡуйып килегеҙ,
Ғаиләмдән әжер ял теләмәй, йыназамды уҡып күмегеҙ.
Васыятым һеҙгә бәнем шулдыр, ата-әсәмә ярыш ҡаҙығыҙ,
Баш осома матур таш ултыртып, исем-фамилиямды яҙығыҙ.
Терегемдә ҡәҙерем булмаһа ла вафат булһам,
булыр ҡәҙерем,
Ата-әсәмә яҡын булһын, матур булһын ятҡан ҡәберем.
Гонаһтарым бик күп, тауҙан өлкән, ғәйептәрем
шуға йәнәшә,
Күргәнем бар шундай әҙәмдәрҙе — йән биргәндә
йәнгә болаша.
Йән бирмәҫтән борон ясин уҡың, ләхет эсенә күмгәс, тәбәрәк.
Камил мине күмеп бөткәндән һуң, ултырығыҙ
ҡәберем түңәрәк.
Мөйөшөмә минең ултыртығыҙ Ҡөрьән уҡып, доға белгәндән,
Арыу бәндә ине, тиеп, маҡтап ҡуйығыҙ, терелмәмен
ҡайта үлгәндән.
Ялан ғына ерҙең сырлауығы сырлап оса күккә менгәндә,
Ҡолһоуалла уҡып, тупраҡ һалың, тар ләхеткә илтеп
күмгәндә.
Атҡа һалып мине һеҙ илтмәгеҙ, тимгә һалып, йәйәү илтегеҙ,
Арыу бәндә ине, тиеп, доға ҡылып, тәкбир әйтеп,
ҡайтып китегеҙ.
Үҙ зыяратыма ятҡым килә — бик күңелле ҡайын баҡсаһы,
Хәйер-саҙаҡаға бирер өсөн булыр, әллә булмаҫ аҡсаһы.
Шафиҡ Тамъяни
Ошо биттәрҙә мөнәжәттәр уҡығыҙ:
https://nazir1965.com/category/m%D3%A9n%D3%99zh%D3%99tt%D3%99r