Тәүәссүл

Йәә Сәййидәс сәәдәәти үә нүүрал мәджүүдәәт йәә мәң һүүәәл мәлджәә'ү лимәм мәссәһү даймүү үә ғаммүү үә'әләм. Йәә әҡрабәәл үәсәә'или и'ләәллааһи тәғәәләә үә йәә әҡүәәл мүстәнәди әтәүәссәлү иләә джәнәәбикәл әғҙам биһәә үләә иссәәдәәти үә әһлиллааһи үә әһли бәйтикәл кираами лидәфғидүрил ләә йүдфәкү илләә биүәәситатикә үә рафғи даймил ләә йүрфәғү илләә бидәләәтикә би Сәййидии үә Мәүләәййи йәә Сәййидии йаә Расүүлаллааһ йәә Рахмәтәл лил ғәәләмиин.

Ҡабул итеү доғаһы

(Әй Остаздарҙың хужаһы һәм Нурҙар булдырыусы! Әй ҡайғыға батҡандарҙы, бәләгә осрағандарҙы, ауырыу менән яфаланғандарҙы ҡотҡарыусы. Әй Аллаһу Тәғәләгә яҡындарҙың да яҡыны. Әй ярҙамыңдың иң көслөһө. Остаҙым һәм хужам, Аллаһ илсеһе һәм Ғаләмдәр бәрәкәте, зыянды төҙәтеү, яфаланыуҙарҙы кәметеү Һинең ҡатнашлығыңдан тыш тормошҡа ашмауын аңлап, остаздар, Аллаһ кешеләре һәм күркәм ғаиләң араһында ҡеүәтле булыуынды ялбарып һорайым). Әл-Фәтихә.