Доға аяты

وَٱلَّزِينَ يَقُولُونَ رَبَّنَا هَبْ لَنَا مِنْ أَزْوَجِنَا وَذُرِّيَّتِنَا قُرَّةَأَعْيُنٍ وَٱجْعَلنَا لِلْمُتَّقِينَ إِمَامًا

Үәл-ләҙиинә йәҡуулүүнә Раббәнәә һәб ләнәә мин әзүәәджинәә үә ҙүррий-йәәтинәә ҡурратә әғйүниү- үәджғәлнәә лил-мүттәҡиинә имәәмәә. (25:74)

(Әй Раббым! Ҡатыныбыҙ менән нәҫелебеҙҙән күҙ ҡыуанысы бир, тәҡүәлеләргә беҙҙе өлгө (имам) ит!)

                                                                          Доға

ِذْ أَوَى ٱلْفِتْيَةُ إِلَى ٱلْكَهْفِ فَقَالُواْ رَبَّنَآ ءَاتِنَا مِن لَّدُ نكَ رَحْمَةً وَهَيِّئ لَنَا مِنْ أَمرِنَا رَشَدً

Раббәнәә әәтинәә мил-ләдүңкә рахмәтәү-үә һәййиьләнәә мин әмринәә рашәдәә. (18:10}

(Әй Раббым! Беҙгә рәхмәтеңде бир, эшебеҙҙә тоғролоҡ булдыр!)

                                                    Ҡөрьән китабынан доға

رَبَّنَا لَا تُزِغْ قُلُوبَنَا بَعْدَ إِذْ هَدَيْتَنَا وَهَبْ لَنَا مِن لَّدُنكَ رَحْمَةًرَحْمَةً إِنَّكَ أَنتَ ٱلْوَهَّابُ

 
Раббәнәә ләә түзиғь ҡулуүбәнәә бәғдә иҙ һәдәйтәнәә үәһәб ләнәә мил-ләдүңкә рахмәтән иннәкә әңтәл-үәһһәәб. (3:8)

(Әй Раббым! Хаҡ юлға төшөргәндән һуң беҙҙең күңелде яҙлыҡтырма, беҙҙе рәхмәтеңдән ҡалдырма! Һин, ысынлап та, рәхмәтле бит!)

                                                 Ҡөръән Кәримдән доға

رَبَّنَاٱغْفِرْلىِ وَلِوَلِدَىَّ وَلِلْمُؤْمِنِينَ يَوْمَ يَقُومُ ٱلْحِسَابُ

 
Раббәнәғфир лии үәли үәәлидәййә үә лил-мүьминиинә йәүмә йәҡуумүл-хисәәб. (14:41)

(Әй Раббым! Мине, ата-әсәмде, иман килтергән бөтә кешене хисап көнөндә ярлыҡа!)

                                                    Ҡөръәндән доғалар

 
وَمِنْهُم مَّن يَقُولُ رَبَّنَآءَاتِنَا فىِ ٱلدُّنْيَا حَسَنَةً وَفىِ ٱلْاَخِرَةِ حَسَنَةً وَقِنَا عَذَابَ ٱلنَّارِ

 
Раббәнәә 'әәтинәә фиддүнйәә хәсәнәтәү-үә фил-әәхыирати хәсәнәтәү-үәҡинәә ғәҙәәбәннаар. (2:201)

   (Әй Раббым! Был донъяла беҙгә изгелек (рәхәтлек) бир, теге донъяла ла яҡшылығыңдан ҡалдырма, тамуҡ утынан беҙҙе һаҡла!)

                                                    Ғәфү үтенеү доғаһы

                      Сәййидүл-истиғфәр (ғәфү һорауҙың иң яҡшыһы)
     Әҙәм балаһы көнөнә күп гонаһтар ҡыла. Ҡайһыларын үҙе лә белеп еткермәй. Был гонаһтар йыйылып, кешене тамам һәләкәткә килтереүе мөмкин. Кеше шулай рухи бысраҡҡа батып бөтә. Риүәйәттә әйтелгәнсә, тәүбә-истиғфарҙың иң өҫтөнө — Сәййидүл-истиғфарҙыр:
عن الغبي صلى الله عليه وسلم : (سيد الاستغفار أن تقول اللهم أنت ربي لا إله إلا أنت خلقتني وأنا عبدك وأنا على عهدك ووعدك ما اسطمت أعوذ بك من شر ما صفعت أبوء لك بنعمتك علي ؤبوء لك بذنبي فاغفر لي ذإنه لا يفغر الذنوب إلا أنت قال ومن قالها من النهار موقنا بها فمات من يومه قبل أن يمسي فهو من أهل الجنة ومن قالها من الليل وهو موقن بها فمات قبل أن يصبح فهو من أهل الجنة
 

     «Кем ошо сәййидул-истиғфарҙы ышанып көндөҙөн әйтһә үә ошо көн кис төшкәнсе үлеп китһә, ожмахҡа керер. Кем ошо доғаны ышанып төндә уҡыһа, үә таң атҡансы үлеп китһә, ожмахлы булыр:

     „Аллааһүммә әнтә Раббии ләә иләәһә иллә әнт, халаҡтәнии үә әнәә ғәбдүкә үә әнәә ғәләә ғәһдикә үә үәғдикә мәстәтағт, әгүуҙү бикә мин шәрри мәә санәғт, әбүү-ү ләкә би ниғмәтиҡә ғәләййә үә әбүү-ү ғәләә нәфсии би зәнбии, фәкад ҙаләмтү нәфсии үәғтәрафтү би зәнбии, фәғфир лии ҙүнүүбии мәә ҡаддәмтү минһәә үә мәә әххартү, фә иннәһүү ләә йәғфируҙ-ҙүнүүбә илләә әнт“.

     (Аллаһым! Һин минең Раббым, Һинән башҡа илаһ юҡ. Мине Һин яралттың. Мин Һинең ҡолоң. Мин көсөм еткәнсе Һиңә биргән һүҙемде тотам. Ҡылынған насарлыҡтарҙан Һиңә һыйынам. Беләм, биргән ниғмәттәреңә ҡаршы кәмселектәрем булды, үҙемә-үҙем золом иттем. Гонаһтарымды үкенеп иҫкә алам, уҙған һәм киләсәк гонаһтарымды ғәфү итеүеңде Һиннән үтенәм. Мине кисер, Аллаһым! Сөнки, гонаһтарҙы Һинән башҡа бер кем дә ғәфү итә алмаҫ.)

                                                                                                 »Доға китабы" Ильшат Хафизи

                                                   Ниғмәт үә иҫәнлек доғаһы

   Ғабдуллаһ бин Ғүмәр (радыйаллаһү ғәнһү) Пәйғәмбәребеҙҙең шул доғаны уҡыуын риүәйәт иткән:

 
اَللَّهُمَّ أَعُوزُ بِكَ مِنْ زَوَالِ نِعْمَتِكَ وَتَحَوُّلِ عَافِيَتِكَ وَفُجْأَةِ نِعْمَتِكَ وَجَمِيعِ سُخْطِكَ

   "Аллааһуммә иннии әғүүҙү бикә мин зәүәәли ниғмәтикә үә тәхәүвүли ғәәфиәтикә үә фүдж-әәти ниғмәтикә үә джәмииғи сүхътыйҡ."

   (Аллаһым! Ниғмәтеңдең кинәт бөтөүенән, биргән иҫәнлектең китеүенән көтмәгәндә ҡайғы килеүҙән һәм бөтөн ғазабыңдан Һиңә һыйынам.)

                                                       Именлек доғаһы

   Именлек, тыныслыҡ һорап уҡылған доға

 
اَللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ الْعَفْوَ وَالْعَافِيَةَ فِي الدُّنْيَا وَالآخِرَة

   "Аллааһүммә! Иннии әс'әлүкәл-ғәфүә үәл-ғәәфийәтә фид-дүньйә үәл-әәхыраһ!"

   (Аллаһым, Һинән генә гонаһтарымды ярлыҡауыңды һәм дә фани донъяла үә әхирәттә Һинән иминлек һорайым!)

اَللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ الْعَفْوَ وَالْعَافِيَةَ فِي دِينِي وَدُنْيَايَ وَأَهْلِي وَمَالِي

   Аллааһүммә! Иннии әс'әлүкәл-ғәфүә үәл-ғәәфийәтә фии диинии үә дүнйәәйәә үә әһлии үә мәәлии! ”

   (Аллаһым һинән генә гонаһтарымды ярлыҡауыңды, Һинән генә динемдә лә, донъялыҡта ла, ғаилә лә, малымда ла хәйерле тыныслыҡ урынлаштырыуыңды һорайым!

                                                           Ризыҡ доғаһы

   Ризыҡ (мал, аҡса) һорап ҡылған доға.

 
اَللَّمَّ يَا مُفَتِّحَ الْاَبْوَبْ ٠ اِفتَحْ لَنَا خَيْرَ الْبَابِ٠ اَللَّهُمَّ ارْزُقْنَا رِزْقًا حَلَالًا طَيِّبًا وَرِزْقًا وَاسِعًا٠ بِرَحْمَتِكَ يَا اَرْحَمَ الرَّاحِمِينْ . وَاَنْتَ جَيْرُالرَّازِقِينَ.

«Аллааһүммә йәә муфәттихәл-әбүәәб. Ифтәх ләнәә хайрал-бәәб. Аллааһүммәрзуҡнәә ризҡан хәләәлән таййибән вә ризҡан үәсиғән, бирахмәтикә йә әрхәмәр-раахимиин. Үә әнтә хәйрур-раазиҡыын»

   (Эй, ишектәрҙе асҡан Аллаһым! Беҙгә хәйерле ишектәрҙе ас, Аллаһым! Беҙгә хәләл һәм пак ризыҡтарҙы ихсан әйлә, ризығыбыҙҙы киң ҡыл, мәрхәмәтлеләрҙең Мәрхәмәтлеһе! Ризыҡ биреүселәрҙең иң хәйерлеһе — Һинһен).