Пәйғәмбәребеҙ доғаларынан

   1. «Аллаһүммә, инни әғүүҙү бикә мин мүнкәраатил-әхләәки, үәл-әғмәәли, үәл-әһүәә’и».
«Йә Аллаһ! Насар әхләҡи сифаттарҙан, насар ғәмәлдәрҙән һәм насар ынтылыштарҙан һинең һаҡлауың аҫтына һыйынам!»

   2. «Аллаһүммә, иннәкә ғәфүүн, Кәриимүн, түхиббүл-ғәфүә, фәә-ғфү ғәнни».
«Йә Аллаһ! Һин — Ғәфу итеүсе, Йомарт, Һин ғәфу итергә яратаһың, мине ғәфү итсе!»

                 Иртән, йоҡонан торғас, уҡыла торған доға:

   Түшәктән "Бисмилләәһир-рахмәәнир-рахиим'', тип торабыҙ.

   Унан һун ошо доға уҡыла: «Әлхәмдү лилләәһилләҙии әхйәәнәә бәғдә мә әмәәтәнәә үә иләйһил-бәғҫү үән-нушур»
(Беҙҙе үлгәндән һуң терелтеүсе Аллаһҡа маҡтау булһын! Үлгәндәң һуң терелтеү Аллаһтандыр, ҡайтыу ҙа Уғалыр). Был доғаны, белмәгәндәргә: «Һаулыҡ һәм сәләмәтлек эсендә тағын бер көндө башлатҡан Аллаһҡа маҡтау булһын! Беҙгә бөгөн дә хәйерҙәр һәм гүзәллектәр бирһен»- тип тә доға ҡылырға мөмкин. Аллаһҡа шөкөр итергә кәрәк. Читать далее →

                                                       Доға
   

   Доға ҡылыу. Доға ҡылғанда ҡибла яғына боролоп, ҡулдарҙы өҫкә табан күтәреп, (күкрәк тәңгәленән өҫтәрәк, устарҙы бер береһенә яҡынайтып, уң ус һулаҡай устың өҫтөнә ҡуйыла) ҡарашты тура ҡибла яғына юнәлтеп, әкрен тауыш менән ҡылына. Берәй доға йә аят уҡып, үҙ телендә Аллаһ Тәғәләнән теләгән шифаны үә теләкте һорайбыҙ. Иң ҙур доға «Фатиха» (шуға баҫ) һәм «Аятүл Көрси»  ауырығанда, йә берәйһенә уҡығанда шифаһы сикһеҙ.

   «Әғүүҙү билләәһи минәш-шәйтаанир-ражииим. Бисмилләәһир-рахмәәнир-рахииим» тигәс ҡырҡ мәртәбә,ошо Әғүҙү-билләһи менән башлап уҡырға. Бар бәләләрҙән, ауырыуҙарҙан, ҡурҡыныстарҙан һаҡлар. Читать далее →