Ғәҙеллек яҡлап асыуланығыҙ!

саманан ашҡан асыу

     Кеше булараҡ кисергән хис — тойғоларҙың береһе — асыу. Беҙ нимәгәлер ҡәнәғәт булмағанда ғәҙәти асыу барлыҡҡа килә. Тәбиғәте буйынса кеше ҡайһы берҙә кәйефле, ҡайһы берҙә күңелһеҙ, ҡайһы берҙә ул тыныс, ә ҡайһы берҙә асыулы эш итә. Әммә ул бер ҡасан да кире эмоциялар әсирлегендә түгел, ә яҡшы сифаттар ярҙамында тормошто мәғәнә менән тултыра.
     Баланы ҡулдарығыҙға алығыҙ, бер аҙ хәрәкәтһеҙ ҡалдырығыҙ, һәм тиҙҙән уның һеҙгә ҡаршы торорға тырышыуын күрерһегеҙ, ул ҡулдарын иреккә сығарырға тырыша, ә уңышһыҙ булһа, асыуынан ҡысҡыра... Был «асыу» торошо... Читать далее →